җәрәхәт

сущ.

1) ра́на, ране́ние; поре́з, разре́з

авыр җәрәхәт — тяжёлая ра́на

җәрәхәтне чистарту — очища́ть (обраба́тывать) ра́ну

җәрәхәтне төзәтү — заживи́ть ра́ну

пычак җәрәхәте — ножева́я ра́на

2) перен. ра́на, тра́вма, душе́вная боль, страда́ния

йөрәк җәрәхәт — душе́вная, серде́чная ра́на; ра́на се́рдца, души́

3) я́зва (во внутренних органах)

ашказаны җәрәхәте — я́зва желу́дка

•

- җәрәхәт алу

- җәрәхәт урыны
- җәрәхәт эзе
- җәрәхәт төзәлү

••

җәрәхәтенә кагылу — каса́ться больно́го ме́ста

җәрәхәткә тоз сибү (җәрәхәт өстенә тоз сибү) — растравля́ть (разбереди́ть) душе́вную ра́ну

- җәрәхәтен ачу